In Eppegem is een ludieke oproep van de mama van de 21-jarige Tristan, die lijdt aan zwaar autisme, uitgegroeid tot een hartverwarmende actie. De jongen raapt namelijk alle dagen oogstappeltjes bij elkaar. Buren en sympathisanten vanuit de hele gemeente komen nu maar graag langs om wat appeltjes van hem te kopen, in ruil voor een centje. Daarmee maken ze de jongen tegelijk heel trots en gelukkig.
Inwoners kopen massaal appeltjes van zwaar autistische Tristan (21): “Hartverwarmend”
don 17 aug 2023
“Tristan lijdt aan een ernstige vorm van autisme”, vertelt mama Sandra Dewandeleer (44) terwijl Tristan – ‘Tanneke’ – volop verder appeltjes bijeenraapt. “Hij is een beetje zoals gatenkaas. Hij kan alles wel een beetje maar niets volledig. Hij kan niet schrijven of lezen en heeft een articulatieprobleem. Maar hij kent dan wel alle automerken vanbuiten. Auto’s zijn zijn passie. Ook reclameslogans kan hij goed onthouden.”
Tristan woont full-time thuis. “We hebben wel geprobeerd maar hij viel overal tussenuit. Ik werkte half-time in de MS-kliniek. Ik heb besloten om mijn job stop te zetten en voor hem te zorgen. Als je je kind ongelukkig ziet… Hij is wel naar een dagcentrum geweest tot we signalen kregen dat hij op de gang moest zitten. ‘Omdat hij te druk was’. Dat deed pijn…” Nochtans heeft Sandra ook haar eigen problemen. “Ik heb een zeldzame autoimmuunziekte. We behelpen ons. Ik ben blij dat ik het heb en niet de kinderen of mijn mama.”
Nu heeft Tristan zijn jaarlijkse bezigheid met de appeltjes. “Elk jaar zit hij die bijeen te rapen. Een minutieus werkje dat hij echt ter harte neemt. Dat is een routine. Die hoop werd almaar groter. Ik heb dat als ludieke post op de Facebookpagina gezet van Zemst Leeft. We hadden nooit verwacht dat er zoveel reactie op zou komen. Hij vindt dat ongeloofelijk plezant dat er zoveel mensen passeren. Die kopen dan wat appeltjes en geven hem een envelopje met centje en een briefje. Hij wordt nog een bekende Zemstenaar (lacht). Hij is echt keitrots als hij de mensen appels kan bezorgen. Soms gaat hij wel in overdrive als hij te veel aandacht krijgt. Dan stopt hij niet meer met praten en begint hij superenthousiast te doen.”
“Het is fijn dat de mensen de moeite doen om tot hier te komen”, vervolgt Sandra. “Ik ben er echt van aangedaan. Een mevrouw begon zelf te huilen van emotie. Het was echt aandoenlijk. Elk huisje heeft zijn kruisje denken we altijd…”
De appels beginnen nu pas te vallen. Tristan kan dus zeker nog doorgaan met zijn favoriete hobby tot oktober. “Hij eet er zelf niet van. Vorig jaar heeft hij er van geproefd. Hij vond het niet lekker. Het zijn dan ook ook oogstappeltjes. Niemand eet hier echter graag appelmoes. Vandaar die oproep. Ik zou het heel erg zonde vinden om die ook maar gewoon weg te gooien.”
