Felix ging naar de vestiging van Mippie en Moppie in Eppegem, die al een tijd niet meer bestaat. Na een paar weken merkten de ouders van Felix dat niet alles verliep zoals het hoorde. “Hij huilde heel veel. Hij at heel moeilijk en daarom werd hij blijkbaar in de badkamer boven gezet. Daar staat een bedje, zonder monitor en er is geen licht”, vertelt Robbe Vansintjan, de vader van Felix. “De badkamer werd eigenlijk gebruikt als stockageruimte. Men heeft ons verteld dat ons zoontje daar soms hele dagen alleen zat en enkel naar beneden werd gehaald om te eten.” Volgens de ouders vertelden medewerkers van de crèche hen dat Felix vaak te dikke stukken voedsel kreeg toegediend en dat het eten onder dwang in zijn mond werd gepropt. “Ik heb als ouder mijn kind niet kunnen beschermen en dat gevoel is verschrikkelijk”, getuigt Robbe Vansintjan.
Annelore Devos werkte zes maanden lang in het kinderdagverblijf van Mippie en Moppie in Eppegem. Ook zij is niet te spreken over hoe het er soms aan toe ging. “Sommige kinderen lagen eigenlijk de hele dag lang in bed. Weenden ze te veel, dan vlogen ze in hun bed, werden amper verschoond en kregen amper eten. Ik was gisteren zo opgelucht om te horen dat die crèche eindelijk dicht ging. Het is tegelijk zo jammer dat door zulke praktijken onze job in een slecht daglicht komt te staan.”
Een aantal ouders van kinderen die in de vestigingen van Mippie en Moppie in Zemst, Weerde en Hofstade worden opgevangen, zijn verbolgen over het feit dat het Agentschap Opgroeien hun kinderdagverblijf gisteren dwong om te sluiten. Zij zijn naar eigen zeggen erg tevreden over die vestigingen en vinden dat het personeel onterecht aan de schandpaal wordt genageld.