Een vijftigtal buurtbewoners uit Rossem, bij Meise, klagen over hevige geurhinder. Die is volgens hen afkomstig van een opslagtank van plantaardige mest. De buurt vraagt dat de gemeente optreedt zodat de geurhinder verdwijnt. Het bedrijf Agroservice geeft toe dat er geurhinder is, maar zegt dat die sporadisch is. Verder hekelt het bedrijf de slechte communicatie met de gemeente en buurtbewoners.
Buurt in verzet tegen geurhinder meststoffenbedrijf
woe 22 jul 2020
Het is de buurtbewoners in Rossem menens. Zij zijn een procedure bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen gestart tegen het bedrijf. Het gemeentebestuur is op de hoogte van de klachten en hield al een enquête in de buurt. Er werden 35 van de 75 opgestuurde formulieren ingevuld en er is een petitie met 46 handtekeningen. Op het eerstvolgende schepencollege gaat de gemeente Meise beperkende maatregelen bespreken, zodat de hinder voor de buurt wordt beperkt.
“De gemeente kan dit soort milieuvergunning niet weigeren, maar kan wel bijzondere voorwaarden voor de uitbating van het bedrijf opleggen”, reageert schepen van Leefmilieu Jonathan De Valck (N-VA). “We willen overleg met het bedrijf om tot een structurele oplossing te komen, maar we kwamen nog niet tot een oplossing. Onze maatregelen mogen die activiteit ook niet onredelijk beperken. Maar willen wel dat de hinder voor de buurtbewoners vermindert.”
Zaakvoerster Sonja Maes geeft toe dat er sporadisch geurhinder kan zijn. “Maar dat is in vlaagjes”, legt ze uit. “Ik ben volop op zoek naar oplossingen. Sinds vorig jaar hebben we een nieuwe grote tank, zeg maar lagune, voorzien voor het opslaan van plantaardige meststoffen. Momenteel zitten we nog in een testfase. De installatie is nog niet af. Gassen stapelen op en ontsnappen. We gaan kijken hoe we de geurhinder kunnen beperken.”
Volgens de zaakvoerster willen de buren niet met haar communiceren. Iets dat ze betreurt. “Een paar buurtbewoners jutten iedereen op tegen mij”, gaat ze verder. “Maar ook met de gemeente verloopt de communicatie stroef. Alles verloopt nu via de advocaat. Dat is heel jammer”, besluit Sonja Maes.
