In aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen leggen we ons oor te luisteren bij elke lijsttrekker. Waar staan zij voor? Welke ambitie hebben ze in hun gemeente? En wat moet prioritair worden aangepakt?
Mathias Diricx (33) heeft zes vette en zes magere jaren Kapellese gemeentepolitiek op de teller staan. Van 2012 tot 2018 zat hij voor cd&v in de meerderheid. Zes jaar geleden belandden de lokale voorzitter en zijn partij evenwel in de oppositie. Op 13 oktober is Dircix kopman.
Vanwaar komt je ambitie om de lokale lijst te trekken?
“Voor een deel komt mijn ambitie uit onvrede met de huidige gang van zaken. Er is heel wat werk aan de winkel. Als ik zie dat mensen in onze gemeente geen antwoorden krijgen op hun vragen, dat de toegankelijkheid van het gemeentebestuur te wensen overlaat, dat het onderhoud van ons openbaar domein spaak loopt, dat sluikstorten schering en inslag is en dat ons erfgoed staat te verkommeren, dan denk ik: dit kunnen we als gemeente toch beter? We moeten onze basisdiensten weer in orde zetten.
Ook moeten we ambitieuzer durven zijn en onze troeven beter uitspelen. De afgelopen jaren heb ik meegewerkt aan de organisatie van ‘Ramsdonker en Licht’, een dorpsevenement met de medewerking van heel wat vrijwilligers en verenigingen. Ik ben trots op hoe dat verlopen is. Het toont aan dat je als gemeenschap uitzonderlijke dingen kunt bereiken. Tenminste, als je genoeg mensen vindt om aan eenzelfde doel te werken. Er zijn natuurlijk wel meer dorpsevenementen. Zulke evenementen tonen dat je dorp leeft. Het gemeentebestuur moet een centrale rol spelen om verbindende activiteiten mogelijk te maken.”
Waar staat je lijst voor?
In aanloop naar de verkiezingen heeft cd&v vijf speerpunten uitgewerkt, waarrond wij ons verkiezingsprogramma verder hebben uitgebouwd:
Ten eerste, terug thuis in Kapelle-op-den-Bos. Cd&v kiest voor een beleid dicht bij de mensen met betrokken, nabije en aanspreekbare mandatarissen. Participatie samen met de inwoners staat centraal.
Ten tweede, genieten van een landelijke en leefbare gemeente. Het is meer dan ooit belangrijk om het landelijk karakter van onze gemeente te bewaren en te versterken. Cd&v wil meer openbare groenzones creëren. Nieuwe woonprojecten kunnen enkel voor zover het landelijk karakter van ons dorp blijft bewaard.
Ten derde, ‘trots op Kapelle-op-den-Bos'. Kapelle-op-den-Bos heeft grote en kleine ondernemers om trots op te zijn. Een gemeentebestuur moet hen ondersteunen, kansen bieden en in de kijker zetten. Ons erfgoed wordt een parel voor de toekomst.
Ten vierde, Kapelle-op-den-Bos als een warme en sociale gemeente. Een toegewijd beleid helpt iedereen vooruit en laat niemand achter. Cd&v kiest resoluut voor een actief en warm sociaal beleid met een helpende hand voor wie het moeilijk heeft.
Tot slot kiest cd&v voor haalbare projecten op maat van ons dorp. Projecten die bijdragen aan de leefbaarheid. We zoeken maximaal naar subsidies.”
Waarom moeten burgers op 13 oktober hoewel het niet verplicht is, toch gaan stemmen?
“Van alle overheden staat een gemeentebestuur het dichtst bij de mensen. De verkozenen voor de gemeenteraad geven mee vorm aan het dagelijkse leven van iedereen in onze gemeente.
Door te stemmen, maak jij als inwoner duidelijk wie volgens jou een beleid zal voeren waarmee je akkoord gaat. Een keer om de zes jaar krijg je de kans om deze invloed op het lokaal beleid uit te oefenen.”
Wat zijn de pluspunten van het huidige beleid?
“Op het vlak van investeringen zijn er enkele goede zaken gebeurd. De fietsinfrastructuur is verbeterd. Kijk bijvoorbeeld naar de grote werken in de Molenstraat. De opstart van het dossier en de subsidieaanvraag zijn door de vorige meerderheid gebeurd. We zijn tevreden dat deze meerderheid het project heeft doorgezet. Wel is het ons vaak niet duidelijk waarom bepaalde straten en fietspaden worden aangepakt, en andere niet. Met cd&v willen we hiervoor een visie op lange termijn uitwerken.
De parking aan de Baanveldstraat is een verbetering voor de buurt. We staan er ten volle achter.
Over de vernieuwing van de Markt en de Mechelseweg in het centrum hebben we een dubbel gevoel. Enerzijds is het een goede zaak dat het centrum wordt aangepakt. Anderzijds stellen we ons vragen bij de smalle rijbaan in de Mechelseweg, die zorgt voor gevaarlijke situaties voor fietsers. We vinden het bovendien jammer dat er heel wat parkeerplaatsen zullen verdwijnen zonder een alternatief aan te bieden. Ook zullen grote evenementen moeilijker het marktplein kunnen gebruiken.”
Wat zijn de minpunten van het huidige beleid?
“In het algemeen merken we dat deze meerderheid heel wat geïnvesteerd heeft in bakstenen en te weinig in mensen. Diverse sociale premies werden afgeschaft. Andere premies werden hervormd, waardoor het in sommige gevallen moeilijker was om een premie te krijgen. Aan onze verenigingen werden zwaardere administratieve verplichtingen opgelegd, die iets organiseren wel erg moeilijk maken. Het gemeentebestuur zou juist een helpende partner moeten zijn.
Deze legislatuur werd er geen euro geïnvesteerd in de historische erfgoedsite in Ramsdonk. Er is niets gedaan met de verdere restauratie van de kerk, pastorie en Lourdesgrot. Nochtans kan de gemeente subsidies krijgen om bepaalde delen van de site al aan te pakken.
Ten slotte vrezen we ook een financiële kater na het einde van deze bestuurstermijn. We gaan volgens de huidige meerjarenplanning naar 24 miljoen schuld in 2026, terwijl die schuld enkele jaren geleden nog 11 miljoen bedroeg. Cd&v pleit daarom voor meer projecten op maat van de gemeente. We moeten meer inzetten op subsidies van de hogere overheid. Daarnaast werden er verschillende, vaak dure, studiebureaus aangesteld om visies uit te werken. Het leek ons altijd logischer om eerst zelf een eigen visie uit te werken, samen met betrokkenen.”
Wat moet het nieuwe gemeentebestuur eerst aanpakken?
“Als ik er de kans toe krijg, is het eerste wat ik doe de deuren van het gemeentehuis wagenwijd opengooien. Als kleine gemeente zijn er heel wat uitdagingen, maar het grote voordeel is dat je als bestuur veel dichter bij de inwoners kan staan. Het gemeentehuis moet echt een open huis worden, waar iedereen zich welkom voelt en de burgemeester en politieke mandatarissen vlot bereikbaar zijn. Mijn voorbeeld is Edward De Wit, die als burgemeester meermaals per week zitdagen had waar je als inwoner terechtkon zonder een afspraak te moeten maken.”
