De 19-jarige Eunock, nieuwsneus en leerling van ‘t Schoolhuis in Opwijk, leeft al twee jaar met een donornier. Na een lange revalidatie en vele bange uren, kijkt hij nu vol vertrouwen naar de toekomst. Zijn jongensdroom, om profvoetballer te worden, behoort zelfs opnieuw tot de mogelijkheden.
19-jarige Eunock uit Opwijk getuigt over leven met donornier
vrij 28 apr 2017
Nier was aan het aftakelen
“4 jaar geleden was voetbal aan het spelen op school en plots voelde ik mij niet goed”, begint Eunock zijn verhaal. “Mijn mama kwam mij halen en is onmiddellijk met mij naar de spoedafdeling van het UZ Jette gereden. Daar kreeg ik te horen dat mijn nier aan het aftakelen was. Dit was een hele shock, ik kreeg medicatie om mijn nier te stabiliseren, maar dit kon mijn nier helaas niet meer redden. Vanaf die dag moest ik elke ochtend en avond aan de dialyse. Voetbal spelen, mijn grote passie, ging niet meer. Dat vond ik heel moeilijk om te verwerken.”
Bange uren
Op 9 februari 2015, een gewone zondag, kreeg Eunock een belangrijk telefoontje: er was een donornier beschikbaar voor Eunock. “Toen ik mijn mama zag wenen, wist ik eerst niet goed wat er was. Gelukkig was het goed nieuws, we vertrokken onmiddellijk naar het ziekenhuis waar ik werd voorbereid op mijn transplantatie. De dokter waarschuwde mij wel dat mijn testen goed moesten zijn voor de operatie kon door gaan. Het waren bange uren, maar maandagmorgen kreeg ik te horen dat ik die dag een nieuwe nier zou kregen. Ik was gelukkig, maar ook heel bang”, herinnert Eunock zich nog.
Opnieuw leren stappen
“Een paar uur later werd ik gehaald voor de operatie en voor ik het wist, lag ik al op de recovery vol met draden en sondes. Ik heb lange tijd niet kunnen eten en dag per dag werden er enkele draden of sondes verwijderd. Tot ik naar een zelfstandige kamer kon en mijn revalidatieproces pas echt kon beginnen. Ik moest leren stappen en leren omgaan met mijn nieuwe nier. Ik hield vol omdat ik uitkeek naar het moment dat ik terug zou kunnen voetballen,” vervolgt Eunock.
Enorm veel geluk gehad
Op dit moment heeft Eunock zijn nieuwe nier al twee jaar en hij prijst zich gelukkig. “Het heeft me mentaal sterker gemaakt. Ik kan eten wat ik wil en ik kan vanalles doen wat ik vroeger niet mocht of kon doen. Ook voetballen lukt terug. Ik wil zelfs ooit topvoetballer worden, dat kan misschien nog wel. Ik train er alvast goed voor. Natuurlijk weet ik ook wel dat ik enorm veel geluk heb gehad met mijn steunende familie, zonder hen zou het veel moeilijker zijn gegaan. Ik ben mijn moeder dankbaar voor alles en ben blij dat ik haar nu ook eens kan verwennen”, besluit hij.
