Voor het Brusselse hof van beroep zijn dinsdag de debatten van start gegaan in het dossier over de fysieke en mentale mishandeling van een 13-jarige jongen uit Vilvoorde. Volgens het parket-generaal dreven zijn biologische moeder en zijn stiefvader het slachtoffer tot zelfdoding. “Hij werd verstoten vanaf de eerste minuut van zijn geboorte”, klonk het.
Moeder en stiefvader riskeren jarenlange celstraf na zelfdoding tienerzoon: "Ze dreven hem tot wanhoop met pesterijen"
woe 13 nov
Alexander was nog maar 13 jaar oud toen hij eind januari 2019 besloot om uit het leven te stappen. Hij was het kind van zijn biologische moeder Gaël F. en zijn adoptiemoeder Catherine L.. De twee vrouwen waren op het moment van zijn geboorte nog een koppel, maar gingen nadien uit elkaar.
Verstoten vanaf de eerste minuut na zijn geboorte
Alexander groeide op bij zijn adoptiemoeder, maar Gaël F. had bezoekrecht. “Ze had het kind verstoten vanaf de eerste minuut na zijn geboorte”, klonk het bij substituut-procureur-generaal An Schoonjans. “Ze verklaarde dat ze haar katten liever zag dan haar zoon. Ze kon hem geen affectie geven en niet knuffelen.”
Volgens het parket-generaal werd de jongen van kleins af aan al mishandeld door zijn biologische moeder. “Toen hij 2 jaar oud was, werd hij door elkaar geschud, met een gekneusde arm tot gevolg. Op zijn 5e werd hij geslagen met een paardenzweep. Leerkrachten verklaarden dat Gaël F. de jongen letterlijk over de speelplaats sleurde toen ze hem kwam ophalen. Ze vernederde er hem ook.”
Eind 2018 veranderde de vrouw onverwachts het geweer van schouder en wilde ze haar zoon permanent in huis nemen. Drie maanden later beroofde hij er zichzelf van het leven. “Het waren de drie mooiste maanden van zijn leven”, liet Gaël F. optekenen.
Volgens substituut-procureur An Schoonjans kan dat citaat niet verder van de waarheid zitten. “Het waren de drie gruwelijkste maanden van zijn leven, waarin hij tot wanhoop werd gedreven en geen andere uitweg zag dan zichzelf van het leven te beroven. Hij was totaal geïsoleerd geraakt.”
Erfeniskwestie
De plotse ommekeer in het gedrag van Gaël F. had volgens de openbaar aanklager niets te maken met haar moederinstinct, maar wel met een erfeniskwestie. “De overgrootmoeder van Alexander was overleden en ze liet al haar bezittingen aan Alexander na. Gaël F. rook geld en heeft de jongen in huis genomen om dat geld in bezit te krijgen. Amper twee dagen na zijn aankomst bij Gaël F. belde hij zijn adoptiemoeder om de erfenis opnieuw te bespreken. Een 13-jarige jongen doet dat niet zomaar, hij was gemanipuleerd.”
Volgens Schoonjans maakte Gaël F. misbruik van de misplaatste loyaliteit van de jongen. “Hij heeft jarenlang gehunkerd naar erkenning door zijn moeder, ondanks de fysieke en psychische mishandelingen. Toen hij wratjes had, mocht hij zes maanden lang niet op bezoek komen. Hij dacht eind 2018 eindelijk die geborgenheid en liefde te krijgen waar hij zo lang om had gevraagd en gesmeekt, maar Gaël F. had enkel oog voor de erfenis.”
In de drie maanden die volgden op de herfstvakantie in 2018 verbleef Alexander bij zijn biologische moeder. Het zouden de laatste maanden van zijn leven worden. “Hij werd ingeschreven in een andere school en al zijn elektronica werd afgenomen”, klonk het bij Schoonjans. “Zijn kamer werd volledig leeggehaald, tot boeken, strips en speelgoed toe. Toen de politie de vaststellingen kwam doen na zijn zelfdoding, bleek er enkel een bed, een stoel en een tafel te staan in de slaapkamer. Hij was volledig onder hun controle gebracht en werd continu vernederd. Er werd niet voor hem gekookt. In de keuken stond een tafel met twee stoelen, voor Gaël F. en haar partner Kurt D.W.. Alexander mocht niet mee aan tafel zitten. Hij is tot wanhoop gedreven. Er was niets voor hem in dat huis.”
Onmenselijk, irreversibel en gruwelijk
Schoonjans vroeg het hof van beroep om de feiten te herkwalificeren naar onmenselijke behandeling met de dood tot gevolg, een tenlastelegging waar 15 jaar cel op staat. De openbaar aanklager wees in het slot van haar vordering ook op het gedrag van de biologische moeder en de stiefvader nadat Alexander zich had verhangen. “De operator van de noodcentrale had er bij de moeder op aangedrongen om te blijven reanimeren in afwachting van de aankomst van de hulpdiensten. Toen de ambulanciers arriveerden, lag Alexander alleen op de grond. Zoiets hadden ze nog nooit meegemaakt bij een kind. Zowel Gaël F. Als Kurt D.W. waren ook afwezig op de begrafenis van de jongen. Geen laatste groet, niets, nada! Toen de politie hen maanden later thuis kwam arresteren in het kader van het onderzoek naar de dood van Alexander, was er in heel het huis ook geen foto meer te bekennen van de jongen. Het enige wat ze nog hadden, waren zijn bankdocumenten.”
De openbaar aanklager vroeg het hof om Gaël F. te veroordelen tot 5 jaar cel met een gedeeltelijk uitstel en Kurt D.W. tot 4 jaar cel met een gedeeltelijk uitstel. “De feiten zijn onmenselijk, irreversibel en gruwelijk. Die jongen heeft vanaf de eerste dag van zijn geboorte tot zijn laatste dag geleefd in pure horror. Er is geen enkele andere reden voor zijn zelfdoding dan het pestgedrag van de beklaagden, die hem volledig hadden geïsoleerd. Hij werd versmacht en zag geen enkele andere uitweg. Het is belangrijk dat de maatschappij ziet dat kinderen die zoiets meemaken, erkenning krijgen. Ook als ze altijd blijven zwijgen en niet durven spreken.”
Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de website, www.zelfmoord1813.be.
