Een 31-jarige vrouw uit Liedekerke is vrijdag veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 maanden met uitstel onder voorwaarden door schuldig verzuim. De beklaagde liet haar pasgeboren sterven, waarna ze het lichaampje verbrandde in de kachel van haar ouders. “De pijnlijke realiteit is dat ze meer bezig was met het wissen van haar sporen dan met het lot van haar pasgeboren premature baby”, klonk het in het vonnis.
Liedekerkse vrouw die baby liet sterven veroordeeld voor schuldig verzuim
vrij 27 okt 2023
De zaak kwam aan het licht toen de vrouw op 26 augustus 2020 naar het AZ Sint-Maria ziekenhuis in Halle trok voor een gynaecologisch onderzoek na haar bevalling. De politie werd ingeschakeld, waarna speurders bij een huiszoeking een vuilniszak met een verkoold babylichaampje aantroffen. De moeder werd aangehouden op verdenking van babymoord en zat zeven maanden in voorlopige hechtenis.
Het parket van Halle-Vilvoorde vervolgde de vrouw uiteindelijk niet voor moord, maar voor onopzettelijke doodslag. Op het proces bleek dat de zwakbegaafde vrouw haar zwangerschap voor de buitenwereld geheim had gehouden en de bevalling op haar eentje had doorstaan in de woning van haar ouders. Eenmaal ze het kind levend ter wereld had gebracht, legde ze het in plastic zak op de koude stenen vloer, waarna ze begon te kuisen. Ruim een uur later merkte ze op dat het kind was overleden, waarna ze het lichaampje in de tuin achter het duivenhok verstopte. Daags nadien verbrandde ze het lichaam in de houtkachel.
De advocaten van de vrouw uit Liedekerke vroegen de rechtbank om een vrijspraak. “Het is niet omdat een daad onwerkelijk is, dat die daarom strafbaar is”, klonk het aan de zijde van de verdediging. Volgens meester Isabelle Slaets kon het causaal verband tussen het overlijden van het kind en de handelingen van de moeder niet worden vastgesteld.
De rechtbank besliste vrijdag om de feiten te herkwalificeren naar schuldig verzuim en veroordeelde de vrouw tot 18 maanden cel met uitstel onder voorwaarden. “Op grond van het strafonderzoek staat vast dat ze het kind levend ter wereld bracht”, klonk het. “Ze knipte de navelstreng door en legde het kind nadien in een plastic zak op een koude stenen vloeren. Daarna begon ze nauwgezet te kuisen, wat zeer moeizaam ging door het vele bloedverlies. Het valt de rechtbank op dat de beklaagde zeer efficiënt te werk ging bij het wissen van haar sporen. Zodanig efficiënt dat de doodsoorzaak van het kind niet meer achterhaald kon worden.”
Volgens de rechtbank kan met zekerheid worden gesteld dat de beklaagde gebrekkig is geweest bij de nazorg. “De pijnlijke realiteit is dat ze meer bezig was met het wissen van haar sporen dan met het lot van haar pasgeboren premature baby. De beklaagde wordt omschreven als een zorgzame moeder voor haar andere zoon, die bovendien een opleiding in de zorg volgde op het moment van de feiten. Zorgzame moeder leggen hun pasgeboren baby niet in een plastic zak op een koude stenen vloer.”
De rechtbank tilt zwaar aan de feiten, die in het vonnis worden omschreven als 'bijzonder ernstig en schrijnend’. “Om recidive te voorkomen is het belangrijk dat de beklaagde een behandeling volgt. Een straf met uitstel onder voorwaarden is dan ook aan de orde."
