Moraalwetenschapper uit Overijse Kristof Jakiela is de winnaar van de Vlaamse Scriptieprijs. Hij kreeg de prijs, goed voor 2.500 euro, voor zijn thesisonderzoek naar de attitudes van dove koppels tegenover embryoselectie. Want het is opvallend dat dove ouders de voorkeur geven aan een doof kind. “Een scriptie die dagen na lezing nog blijft nazinderen”, aldus de jury.
Kristof Jakiela uit Overijse wint Vlaamse Scriptieprijs 2016
woe 21 dec 2016
“Zou u willen dat uw kind ook doof is?” Zo luidde, in essentie, de vraag die Kristof Jakiela dove en ‘gemengde’ koppels met een kinderwens voor de voeten worp. “Tijdens een IVF-behandeling wordt voor de terugplaatsing van het embryo in de baarmoeder onderzocht of het genetische afwijkingen heeft. Via dat onderzoek kan je er ook voor zorgen dat dove koppels net een doof kind krijgen”, zegt Jakiela. Dat lijkt een onwaarschijnlijke keuze. Niet-dove mensen hebben vaak een medische visie op doofheid waarbij dit als een beperking wordt gezien. “Heel wat doven zien dat anders”, stelt Jakiela. “Zij waarderen hun doofheid, die ze soms zelfs als een verrijking zien. Uit mijn interviews met doven bleek dan ook dat sommigen, mochten ze de keuze hebben, liever een doof kind zouden krijgen. Volgens hen is het immers perfect mogelijk om als dove een zelfstandig bestaan te leiden. Bovendien geloven ze dat de communicatie met een doof kind beter zou verlopen en de band inniger zou zijn. Toch kampen ze met de nodige morele dilemma’s, waardoor ze de komst van een doof kind uiteindelijk liever van het lot laten afhangen”, aldus Jakiela.
Met zijn thesisonderzoek wil Jakiela geen algemene conclusies trekken over de dovenbevolking in België. “Ik wil met mijn werk vooral bijdragen tot een beter begrip van wat het betekent om doof te zijn”, belsuit de moraalwetenschapper.
Grootste onderscheiding
De jury raakte danig onder de indruk van de scriptie van Kristof Jakiela, die aan de UGent met grootste onderscheiding werd bekroond. “Door doofheid ook als een waardevolle eigenschap te belichten, verrijkt de auteur niet enkel je begrip maar dwingt hij zijn lezer bovendien tot reflectie. Hoe staat onze samenleving tegenover doofheid en dove mensen? Zijn scriptie is een echte eye-opener die de aandacht van onze samenleving verdient”, aldus het juryrapport.
