Klaartje is alleenstaande moeder: “Ik heb er bewust zelf voor gekozen”

22 uur geleden

Het is vandaag de Dag van de Alleenstaande Ouder. Het ouderschap is een uitdaging, zeker zonder de steun van een partner. Toch koos Klaartje Dedobbeleer er bewust voor. Ze werd zes jaar geleden mama van zoontje Cis via een spermadonor ; een partner was er niet. Ze is leerkracht en heeft dit jaar zelfs haar eigen zoon in de klas. 24 op 7 dus bij elkaar, maar nog altijd onafscheidelijk.

Klaartje is al zes jaar mama van Cis. Al die tijd zonder partner, maar dat heeft hen allebei nooit belemmerd. “Ik wist al heel snel dat ik kinderen wou”, zegt Klaartje. “Ik was vrij jong toen mijn biologische klok begon te tikken. De bal is vrij snel aan het rollen toen ik via mijn huisarts en gynaecoloog een afspraak maakte bij een privépraktijk in Dilbeek. Op drie maanden tijd was ik van de wens om moeder te worden ook effectief zwanger. De rest is geschiedenis.”

Klaartje is dan wel een bewust alleenstaande moeder, ze is niet bewust alleen. “Een partner kan er altijd bijkomen, het zou een mooie aanvulling zijn op ons gezinnetje. Maar noodzakelijk vind ik het niet, we hebben veel mensen die ons een warm hart toedragen en ons helpen als ik opvang nodig heb voor Cis. Opvallend ook, door alleenstaande mama te worden zijn er ook mensen opgestaan. Ze bieden spontaan hun hulp aan. We zijn hen daar dankbaar voor.”

"Door alleenstaande mama te worden zijn er mensen opgestaan die spontaan hun hulp aanbieden. Ik ben hen dankbaar, al doe ik niet graag beroep op anderen."

- Klaartje Dedobbeleer, alleenstaande mama

Toch voelt Klaartje nog een gaatje in haar hart dat niet gevuld raakt. “Iemand waar je na een moeilijke dag je hart kan luchten, maar ook iemand die de ouderlijke taken overneemt als ik mij niet goed voel of een andere activiteit heb. Ik heb altijd een derde partij nodig om mij daarin te ondersteunen. Gelukkig doen velen dat, maar alleenstaande ouder zijn komt met veel verantwoordelijkheid en weinig tijd voor jezelf.”

Gelukkig heeft Klaartje daar een mooie balans in gevonden. “Ik speel bijvoorbeeld toneel en vind daarin tijd voor mezelf. Buiten het ‘mama zijn’ kan ik daar eens mezelf zijn. Ik doe niet graag beroep op anderen, maar voor het toneel zoek ik opvang voor Cis. Het moment dat ik hem dan in bed leg, dat is de mooiste me-time die er is”, besluit Klaartje.