Kan het nog absurder? Lars Callaerts (11) woont rechtover de secundaire school KOBOS in Kapelle-op-den-Bos en zit in zijn laatste jaar van de gelijknamige lagere school. Logischerwijze zou hij doorstromen naar de secundaire school recht tegenover zijn deur. Maar de computer besliste er anders over, terwijl zijn vrienden uit de gemeente er wel een plek krijgen.
Lars (11) woont rechtover school, maar geraakt er niet ingeschreven: “Dan schrijven we hem nergens in”
din 16 mei 2023
Vader Sven en moeder Ine Aerts (38) zitten met de handen in het haar. Via de computer hebben ze vernomen dat hun zoon Lars op de wachtlijst staat bij KOBOS. “Het is te gek voor woorden, de computer beslist en houdt geen rekening met de afstand van de woonst tot de school. Enkel broers of zussen van leerlingen die er al school lopen, of kinderen van personeelsleden krijgen voorrang", zegt papa Sven. "Bij Virgo Sapiens in Londerzeel staat hij op de 45ste plaats. Als we hem nu nog in een Latijnse richting willen inschrijven, dan moet ik gaan kamperen. In Mechelen Pitzemburg zijn nog acht plaatsen, in Sint-Donatus Merchtem nog 20 plaatsen. Dan zou Lars drie kwartier moeten fietsen naar Merchtem, want er is geen goede verbinding met het openbaar vervoer. En dat terwijl hij hier rechtover KOBOS woont.”
Schepen van Onderwijs Sonja Thielemans beaamt dat de situatie schrijnend is. “De meest logische keuze, is dat leerlingen kortbij naar school gaan”, zegt Thielemans. “Maar het digitaal systeem, dat lukraak inschrijft, laat die voorrangsregel in het secundair blijkbaar niet toe. Anders zouden er kinderen uit gemeenten die geen secundaire school hebben, uit de boot dreigen te vallen. Ik hoop alleszins dat er nog plaatsen vrijkomen in KOBOS: veel ouders schreven hun kind immers in verschillende scholen in. Ik weet dat er inderdaad een lange wachtlijst is in KOBOS.”
Wat als dat niet het geval is? “We moeten er nu vanuit gaan dat Lars volgend jaar niet naar school kan gaan”, zucht papa Sven. “Dat is voor hem heel moeilijk. Hij weent veel, het laat hem niet los. De oplossing? Hij blijft gewoon thuis. Zelf gaan onderwijzen? Mijn echtgenote heeft een universitair diploma, maar ook een job. Thuisonderwijs kan je er niet zomaar bijnemen. Andere ouders hebben ook met problemen en zijn radeloos. Ze willen een protestactie organiseren. Maar de moraal van het verhaal blijft: uw kind kan niet naar de school in zijn eigen dorp, terwijl een ander kind dat 20, 30, 40 kilometer verder woont, hier wel welkom is.”
