Een twintiger uit Liedekerke is veroordeeld tot 5 jaar cel met probatie-uitstel voor de aanranding en poging tot doodslag op een jonge vrouw. Het slachtoffer, een vriendin van zijn broer, lag op de zetel te slapen toen de beklaagde ’s nachts uit zijn kamer kwam. Hij betastte de vrouw en probeerde haar nadien te wurgen.
Twintiger uit Liedekerke randt jonge vrouw aan en probeert haar te wurgen: dader krijgt vijf jaar cel met uitstel
zat 4 mei
De jongeman was in de nacht van 6 op 7 juli 2021 aan het gamen in zijn kamer in het ouderlijke huis, toen hij middenin de nacht in de woonkamer op een vriendin van zijn broer stootte. Het meisje lag er te slapen, nadat ze was uitgegaan met zijn broer. De twintiger, op dat moment onder invloed van alcohol, begon haar te betasten, waarop het meisje zich hevig verzette. De man begon het slachtoffer te wurgen, maar ze kon uiteindelijk worden gered door de moeder van de beklaagde die door het tumult was wakker geworden. De twintiger sloeg op de vlucht, maar liep vervolgens naar de buren met de vraag om de politie te bellen.
Op het proces pleitte de verdediging van de twintiger dat hij leed aan een geestesstoornis op het moment van de feiten, waardoor de controle over zijn daden waren aangetast. Maar de rechtbank oordeelde dat er geen sprake kon zijn van enige ontoerekeningsvatbaarheid. Hij krijgt 5 jaar cel met probatie-uitstel opgelegd. Zo moet hij zich psychologisch en psychiatrisch laten begeleiden en werk zoeken. De beklaagde nam zelf ook het woord op het proces. “Ik heb hier echt spijt van, maar ik kan helaas niet veranderen wat er gebeurd is. Ik vind het afschuwelijk en ik schaam mij. Ik zou alles doen om dit weg te nemen. Ik heb de intentie om te blijven werken aan mezelf, zodat dit nooit meer kan gebeuren.”
Het slachtoffer krijgt ook een schadevergoeding van 15.000 euro. Ook zij sprak de rechtbank toe. “Ik wens niemand toe om mee te maken wat er met mij is gebeurd”, klonk het bij haar getuigenis. “Ik vraag me vaak af hoe mijn leven er zou uitzien mocht dit niet zijn voorgevallen. De keuzes die er die avond zijn gemaakt, kan ik nooit vergeven of vergeten. Ik kan alleen maar hopen dat de persoon achter die keuzes zich kan herpakken en dat hij kan geholpen worden, zodat dit niet meer gebeurt.”
