Bewoonster overlijdt in woonzorgcentrum Zaventem: verpleegkundige verdacht van onopzettelijke doodslag

Het slachtoffer arriveerde in oktober 2021 in woonzorgcentrum Sint-Antonius in Zaventem na een verblijf in het ziekenhuis. “Bij de intake heeft de beklaagde de fiche met de toe te dienen medicatie onjuist overgeschreven”, aldus de openbaar aanklager. “De bewoonster diende eenmaal per week Ledertrexate te krijgen, maar op het meditatieschema werd ‘dagelijks’ genoteerd.”

De toestand van de 77-jarige vrouw ging snel achteruit en in december werd ze met spoed opgenomen in het ziekenhuis, waar ze overleed aan acute complicaties door overdosering. De fout in het medicatieschema werd meteen opgemerkt door het ziekenhuispersoneel en het autopsierapport en het toxicologisch onderzoek bevestigden het causaal verband tussen de foute dosering en het overlijden van de vrouw.

Gebrek aan voorzichtigheid

Er volgde een onderzoek, waarna de raadkamer besloot om de verpleegkundige te dagvaarden voor onopzettelijke doodslag. Volgens het parket leidde het gebrek aan voorzorg en voorzichtigheid bij de beklaagde tot het overlijden van de 77-jarige bewoonster. “De fout is niet wetens en willens gemaakt”, klonk het bij de magistraat van het parket van Halle-Vilvoorde. “Maar van een verpleegkundige mag wel worden verwacht dat het invullen van een medicatiefiche foutloos gebeurt. Een opschorting van straf lijkt mij echter zwaar genoeg."

Familie van overleden vrouw wil verpleegkundige niet in de cel

“Mijn cliënten hebben geen enkele interesse om de beklaagde in de cel te zien”, aldus meester Jean-Christophe De Block, die de familie van de 77-jarige bewoonster vertegenwoordigt. “Zelfs een straf met uitstel is voor ons niet aan de orde. Wij willen een erkenning krijgen voor de gemaakte fouten. Het is wel onbegrijpelijk dat de beklaagde hier alleen terechtstaat. Zij heeft inderdaad die fiche foutief overgeschreven, maar nadien zijn die voorschriften door de behandelende arts ondertekend. Ook bij de apotheek is er nooit opgemerkt dat zo’n zware dosis fataal moet zijn.”

De advocaat van de verpleegkundige vroeg de rechtbank om een vrijspraak. “Mijn cliënte is een hardwerkende alleenstaande moeder, die tot op de dag van vandaag nog steeds aan de slag is bij het woonzorgcentrum”, pleitte meester Toon Muysewinkel. “Ze heeft inderdaad een vergissing gemaakt tijdens de intake. Een eenmalige vergissing die menselijk is.”

Volgens de strafpleiter is er in hoofde van zijn cliënte geen sprake van een gebrek aan voorzorg en voorzichtigheid. “Op strafrechtelijk gebied moet de fout meer zijn dan louter een vergissing. Ik ben ervan overtuigd dat er een duidelijk signaal moet komen dat zij op strafgebied niet verantwoordelijk kan worden gesteld voor het overlijden van de bewoonster. Anders heb je morgen geen enkele verpleegkundige meer.”

Verantwoordelijkheid van de arts

Muysewinkel wees in zijn pleidooi op de verantwoordelijkheid van de arts van het slachtoffer, die zich niet voor de rechtbank moet verantwoorden. “De arts heeft meermaals het voorschrift ondertekend en de patiënte gesproken. Haar familie heeft ook aangegeven dat haar toestand achteruit ging en de zaak is besproken op het medisch overleg. Maar intussen bleef de arts zijn fiat geven om die medicatie toe te dienen. Zodra die man dat voorschrift ondertekent, valt de verantwoordelijkheid van mijn cliënte toch weg? Of baseert hij zich blind op een medicatiefiche, zonder rekening te houden met zijn medische ervaring en de toestand van zijn patiënten?”

Uitspraak op 1 oktober.