Nadat al een tiental straten kwamen blank te staan en ook kelders onder water liepen, zijn in Londerzeel ook bewoonbare gedeelten van enkele woningen onder water komen te staan. Dat is het geval in de Maldersesteenweg. De brandweer en ploegen van de gemeente zijn met man en macht zandzakjes aan het verdelen en installeren ook pompen. Maar het is vaak vechten tegen de bierkaai.
Eerste huizen in Londerzeel staan onder water: “Het is hier pompen of verzuipen”
Op heel wat plaatsen in Londerzeel blijft het waterpeil kritiek. "Het water is spijtig genoeg in bewoonbare gedeelten van enkele huizen binnengedrongen”, zegt burgemeester Conny Moons. “Het water komt ook van Merchtem richting Londerzeel gelopen en het kan hier dus nog stijgen. Momenteel is het nog niet nodig om woningen te evacueren, maar we staan klaar mocht dit het geval zijn. Het is wel hartverwarmend dat buren mekaar helpen. Ook de ploegen van de brandweer en technische dienst helpen waar ze kunnen.”
Burgemeester Moons wil de bevolking ook waarschuwen om de signalisatie aan afgesloten wegen omwille van overstromingen altijd te respecteren. “Zopas zagen we in de Koevoetmolen een wagen die in de gracht was gereden”, zucht Moons. “De bestuurder was gewoon voorbij de nadar gereden, terwijl je toch wel ziet dat er een risico is en de straat blank staat. Je ziet het verschil niet tussen de weg en de gracht door het bruine water.”
Op de Herbodin probeert Hugo De Bont met zijn borstel de oprit van de boerderij schoon te vegen. “Inmiddels is het water binnengelopen in de kelder. Het water staat deze keer wel heel erg hoog. Dat het hier zo hoog over straat liep, is toch wel 20 jaar geleden. Maar we zijn hier wel wat water gewoon. We pompen hier drie keer per dag het water weg. Het is hier watergevoelig gebied.”
In de Maldersesteenweg heeft Tonny Casier zandzakjes rondom zijn huis gelegd. “In de veranda staan vier pompen te draaien. Het water spuiten we zo naar buiten, maar even later loopt alles terug naar. Het is de vierde keer dat we hier onder water staan. We wonen hier van in 1971. De laatste keer was zo’n tien jaar geleden. Ons huis is met die zandzakjes bijna een versterkte burcht. Maar het water gutst gewoon opnieuw binnen.”