Vandaag is het dag op dag één jaar geleden dat Rusland binnenviel in Oekraïne. De oorlog bracht een ongeziene vluchtelingstroom en een solidariteitsgolf met zich mee, ook in onze regio. Zo is er pater Karel Stautemas van de Abdij in Grimbergen die samen met gelijkgestemden hulpkonvooien opstartte. Maar ook tal van gezinnen stelden hun woning open voor vluchtelingen of ondersteunden Oekraïners bij hun integratie in ons land. Wij trokken vandaag naar de Oekraïense Iryna die nu al een jaar in Merchtem woont en blikten met pater Karel uit Grimbergen terug op een bewogen jaar.
Terugblik op één jaar oorlog in Oekraïne en solidariteit in onze regio
1 jaar geleden
Iryna woonde tot een jaar geleden in de Oekraïense stad Charkiv. Op dag één van de oorlog in haar thuisland neemt ze de beslissing om samen met haar dochter te vluchten en komt ze in Merchtem terecht. “Ik hoorde de bommen vallen en dat was echt verschrikkelijk.” De 72-jarige moeder van Iryna wil niet vluchten en woont vandaag nog altijd in Charkiv. Iryna is blij dat zij de sprong wel gewaagd heeft: “Ik voel me geestelijk veel gezonder. België is een goed land met vriendelijke mensen. Nu durf ik weer te dromen van een toekomst.” Die toekomst ligt voor Iryna in Oekraïne. “Ik wil er de economie weer mee opstarten. Ik wil het land mee heropbouwen.”
"Integratie verloopt goed"
De gemeente Merchtem vangt vandaag in het totaal nog een vijftigtal andere Oekraïense vluchtelingen op. Hun inburgering verloopt goed, zegt schepen van Integratie Toon Luypaert (cd&v). “Velen van hen zijn aan het werk en vonden een vaste woning, dus dat loopt best goed.”
Pater Karel: "Niet ongezien in Oekraïne geweest"
Eén jaar na het begin van de oorlog blijft pater Karel Stautemas van de Abdij van Grimbergen zich inzetten voor de slachtoffers. Wat begon met een bestelwagen vol hulpgoederen, groeide uit tot een actie die nog altijd loopt. Dankzij pater Karel en de Oud-Scouts van Grimbergen wordt er bijvoorbeeld een schuilkelder in een Oekraïense school gebouwd. Zo kunnen de lessen ook tijdens de bombardementen blijven doorgaan. “Ik heb nooit beseft hoe groot dat project is geworden, tot wanneer de directies van ziekenhuizen en scholen naar me toe kwamen. Wij zijn niet ongezien in Oekraïne geweest.” Pater Karel werd intussen ook al gelauwerd door de Oekraïense overheid en dat doet hem iets, maar: “Eigenlijk is deze medaille voor alle mensen die achter ons gestaan hebben, deze onderscheiding is ter ere van ons allemaal.”
