Buurthuis Ommekaar in Buizingen bestaat 35 jaar en dat werd afgelopen weekend goed gevierd met 'Hapjesbaar Ommekaar'. Lekker eten en drinken, een tentoonstelling, animatie en korting in de tweedehandsshop, het stond allemaal op het programma. Het buurthuis ontstond met een missie: 'alle vormen van armoede aanpakken' en doet dat ook, met bijvoorbeeld een sociale kruidenier. Maar dat 't zo een succes zou worden, had niemand 35 jaar geleden durven dromen.
Buurthuis Ommekaar blaast 35 kaarsjes uit: “Hier is altijd iemand die je kan helpen”
zat 14 sep
Een enquête van de toenmalige parochie Buizingen eind jaren '80 klinkt ronduit treurig. Het gaat niet goed met de inwoners. Enkele vrijwilligers besluiten om hen weer dichter bij elkaar te brengen en hen te helpen. Niet veel later is buurthuis Ommekaar geboren. “De buurt was erg verpauperd, er was veel armoede. Mensen hadden allerlei zaken te kort, huisvesting was niet goed en het sociaal contact was enorm slecht”, herinnert vrijwilliger Frank Van Durme zich die periode. “Onmiddellijk werd een tweedehandswinkel opgericht, waar de mensen tegen een zeer voordelige prijs dagelijkse kleding en huisraad konden aankopen.”
35 jaar én een verhuis later is Ommekaar veel meer dan dat. Je kan er ook naar de sociale kruidenier, het praatcafé of de digiplek. “Armoede gaat heel breed”, zeggen coördinatoren Hanne Desmet en Bauke Verbruggen. “Het gaat niet alleen over financiële armoede, maar ook sociale en digitale armoede. Ik denk niet dat er bij de initiële opstart verwacht werd om zo lang hier een mooie werking als deze tot stand te krijgen. Je kan hier als vrijwilliger nog altijd jouw steentje bijdragen. Je vindt hier weer een doel in je leven als je dat even kwijt bent.”
Des te meer reden om de 35ste verjaardag te vieren met Hapjesbaar Ommakaar. Anna is al meer dan 25 jaar trouwe klant en wou dit niet missen. “Ik vind hier altijd iemand die mij een beetje hulp kan bieden om documenten in te vullen waar ik geen mee kan.” Ook voor Sofie Peetroons heeft Ommekaar heel wat betekend. “Na corona en een rouwperiode ben ik hier als vrijwilliger techtgekomen via een soort stage. Kledij sorteren, de kassa, ik heb het allemaal gedaan. Stilletjesaan was dat voor mij een manier om terug op te stappen naar het reguliere arbeidscircuit. Dat is ook gelukt, want vandaag ben ik opnieuw aan het werk.”
