Bevestigt beroepsrechter uitspraak asbestproces tegen Eternit?

Geen minnelijke schikking, maar gerechtigheid

Françoise Vannoorbeeck-Jonckheere was de eerste in ons land die een vertrouwelijke minnelijke schikking weigerde en een burgerlijk proces aanspande tegen de multinational Eternit uit Kapelle-op-den-Bos. Ze woonde lange tijd in de buurt van de fabriek met haar gezin omdat haar man er werkte. Maar daar betaalde haar gezin een zware tol voor. Haar man overleed in 1987 aan longvlieskanker, een ziekte die rechtstreeks veroorzaakt wordt door het inademen van asbestvezels. In 2003 en 2009 verloor ze ook nog eens twee van haar zonen aan dezelfde ziekte. Toen ze zelf ziek werd, besliste ze om de multinational voor de rechter te dagen.

Historisch vonnis

Françoise Vannoorbeeck-Jonckheere kon het proces uiteindelijk zelf niet meer meemaken. Ze overleed een jaar voor de start van het proces. Sindsdien zet haar enige overgebleven zoon, Eric Jonckheere, de strijd onverminderd voort. In 2011 kreeg zijn moeder postuum gelijk voor de rechtbank van eerste aanleg. De rechter achtte Eternit verantwoordelijk en schuldig voor de dood van Françoise Vannoorbeeck-Jonckheere. Het vonnis toonde ook de “historische” verantwoordelijkheid van de firma aan  betreffende het ontkennen en daarna het minimaliseren van de gevaren van het asbest. 

"Geen fouten gemaakt en feiten verjaard"

Eternit is tegen het vonnis in beroep gegaan en blijft volhouden dat er geen enkele fout werd gemaakt en dat de firma in ieder geval na een verjaringstermijn niet meer als verantwoordelijk aangesproken kan worden. Op 3 januari begint in Brussel het beroepsproces.

Vorig jaar brachten nabestaanden van slachtoffers nog een bezoek aan de Eternitfabriek in Kapelle-op-den-Bos. Herbekijk die reportage hieronder.