Herman Van Rompuy, gewezen premier, minister van staat, voormalig Europees president én notoir inwoner van Sint-Genesius-Rode heeft zijn 'Anti-Memoires' geschreven. Zo luidt de titel van zijn boek. Daarin geen opsomming van gedenkwaardige politieke feiten, maar een zoektocht van de auteur naar zichzelf.
Herman Van Rompuy schrijft zijn ‘Anti-Memoires’
woe 10 okt 2018
Op zijn lauweren rusten, het is niet aan Herman Van Rompuy besteed. Tussen de twee tot drie lezingen die hij per dag geeft, heeft de Rodenaar ook tijd gehad om een boek te schrijven, zijn nogal atypische memoires.
Ik zoek vooral naar mezelf in het boek. Wie is die man die verantwoordelijkheid heeft gedragen in België en Europa? Hoe heeft hij met zichzelf leren leven? Wat zijn zijn verwachtingen nu hij stilaan ouder wordt?,” zegt Van Rompuy.
Het is de filosoof in Van Rompuy die spreekt in het boek. Geen politieke afrekeningen, zelfverdediging of zelfophemeling in het boek, ontmoetingen met topfiguren als Merkel en Sarkozy evenmin. En toch gaan de 'Anti-memoires' ook over Europa.
"Maar dan eerder het verhaal waarom we een Europese Unie nodig hebben en waarom we er niet zonder kunnen. Wat zouden Vlaanderen en ons land zijn in die globale wereld zonder die Europese dimensie?" vraagt Van Rompuy zich af.
Over de omstandigheden waarin Herman Van Rompuy premier werd in 2008 en Europees president in 2010 heeft hij het ook niet expliciet in zijn boek. In zijn 'Anti-memoires' kijkt Herman van Rompuy met zijn bekende 'rustige vastheid' dus naar wat voorbij is én naar wat nog gaat komen.
“Het klinkt een beetje eigenaardig dat je dat ook na zeventig jaar nog moet doen maar ik ben er van overtuigd dat je je zelfs op de rand van de dood nog altijd die levensvragen kan stellen: Wie ben ik? Waar ga ik naartoe? Heb ik het goed gedaan? Heb ik een zinvol leven geleid? Heb ik mij voldoende ingezet voor anderen?” besluit Van Rompuy.
